Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016


Σοφία Βέμπο – Μια ζωή και μια φωνή στα όρια (1910-1978)

 

     Κορυφαία, διαχρονική, αξεπέραστη.  Ένας μύθος.  Μια τραγουδίστρια–χείμαρρος πιο μπροστά και από την εποχή της, με σκηνικό εκτόπισμα και ακτινοβολία που καθήλωναν το κοινό.

Σοφία Βέμπο – η «φωνή» της Ελλάδας, από τις πιο συγκλονιστικές κι εκφραστικές ερμηνεύτριες του 20ου αιώνα.  Θάλασσα τα τραγούδια που σημάδεψε με τις εκτελέσεις της.  Πατριωτικά, ερωτικά, δημοτικά, λαϊκά, αρχοντορεμπέτικα… 

     Και όταν τον Οκτώβρη του 1940 ξεσπά  μια τρομαχτική καταιγίδα πάνω από την Ελλάδα, ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος, η Βέμπο επέλεξε να μπει στην πρώτη γραμμή της αντίστασης ενός ολόκληρου λαού.

Όμως η θέση της γίνεται δυσχερής καθώς σατιρίζει και ταπεινώνει τον εχθρό και το Γενικό Επιτελείο Στρατού, σε συνεργασία με τις Ελληνικές Μυστικές Υπηρεσίες, τη φυγαδεύουν στη Μέση Ανατολή.  Εκεί η Βέμπο σχηματίζει δικό της θίασο και τραγουδά σε στρατόπεδα, αεροπορικές μονάδες, καταστρώματα πολεμικών πλοίων, νοσοκομεία, προσφυγικούς καταυλισμούς.  Στη Μέση Ανατολή παραμένει τριάμισι χρόνια και όταν απελευθερώνεται η χώρα και η ζωή της δεν κινδυνεύει πια, η πολεμική αεροπορία τής διαθέτει αεροσκάφος για τη μεταφορά της στην Ελλάδα.  

     Και ενώ η καριέρα της βρίσκεται στο ζενίθ, αποφασίζει το ταξίδι στην Αμερική όπου μένει δυόμισι χρόνια.  Σύσσωμος ο αμερικανικός και ελληνικός Τύπος τής επιφυλάσσουν απίστευτη υποδοχή.  Όμως όνειρό της είναι ν’ αποκτήσει δικό της θέατρο, και έτσι το 1950 σηκώνεται η αυλαία του θεάτρου Βέμπο.

     Η Βέμπο αξιώθηκε να περάσει στην ιστορία σαν μια από τις πιο φωτεινές παρουσίες του ελληνικού Έθνους.  Καμιά άλλη τραγουδίστρια δεν αγαπήθηκε και δεν συνδέθηκε τόσο έντονα μ’ έναν  ολόκληρο λαό.

Κ Α Μ Ι Α .

Η Βέμπο τραγούδαγε την Ελλάδα κι όλη η Ελλάδα τραγουδούσε μαζί της

Κατερίνα Κ. Πετρίδου

 

Σημείωση: Τη Σοφία είχα την τύχη να τη ζήσω από κοντά.  Η φιλία μου μαζί της διατηρήθηκε ασκίαστη για 28 ολόκληρα χρόνια.  Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να σε τιμά με την αγάπη και τη φιλία του ένας θρύλος.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016


Γεια και χαρά σας Μοραΐτες αδερφοί
 και σεις κοπέλες γεια σας
τη λευτεριά η Ελλάδα μας χρωστά στη λεβεντιά σας
Tώρα που αίμα αδερφικό το χώμα ιδρώνει
κι η Ελλάδα πνίγει την Ελλάδα στα βουνά
έβγα απ' τον τάφο Θοδωρή Κολοκοτρώνη
κι αδέλφια κάνε όλους τους Έλληνες ξανά...
                                                      Μίμης Τραϊφόρος 







Μια από τις βιτρίνες με κειμήλια της Σοφίας Βέμπο
που εκτίθενται στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
(Συλλογή Κατερίνας Κ. Πετρίδου)







Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016



 Α' νεκροταφείο Αθηνών
(Στη μνήμη της)




Σαν αύριο (πριν 38 χρόνια) η Σοφία Βέμπο
έγινε στεφάνι, θρύλος, ιστορία... 




Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

«ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ» Ν. Υόρκης 21 Σεπτεμβρίου 1947







 


«ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ» Ν. Υόρκης  21 Σεπτεμβρίου 1947

 
ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ

Θυμάμαι κάποιο ιστορικό βράδυ του 1944 τότε που ο πόλεμος εμαίνετο σε όλα τα μέτωπα, τότε που η πατρίδα μας ήταν βουτηγμένη στο δάκρυ και το πένθος και το αίμα της σκλαβιάς…

        Κυνηγημένα πουλιά εμείς όλοι είχαμε καταφύγει στου Νείλου τις φιλόξενες όχθες και εκεί επουλώναμε τις πληγές μας, οπλίζαμε τα μπράτσα μας και παίρναμε μια βαθιά αναπνοή από το λαχανητό της μάχης για να ξεκινήσουμε με καινούργια φλόγα για την υπέρτατη θυσία που θα μας οδηγούσε στην ολοκληρωτική  συντριβή ή στην απελευθέρωση.

        Η Σοφία Βέμπο τότε κυνηγημένη κι αυτή από τον κατακτητή εγύριζε τα στρατόπεδα και τα καράβια και τα αεροδρόμια της Μέσης Ανατολής,  αδιακρίτως του αν ήσαν ελληνικά, εγγλέζικα ή αμερικάνικα, και προσπαθούσε με το τραγούδι της να φυσήσει στις ψυχές των μαχητών αυτήν ακριβώς την καινούργια φλόγα που χρειαζόταν για την υπέρτατη θυσία.

        Το αν το κατάφερνε φάνηκε εκείνο το ιστορικό βράδυ του 1944 στο Κάιρο.  Η Σοφία τραγούδησε στην όπερα μπροστά σε τέσσερεις συγχρόνως βασιλείς και άλλους τόσους πρωθυπουργούς.  Το τραγούδι της ήταν συγχρόνως αισχύλιος τραγωδία και παιάν τυρταιϊκος.  Ενόμιζε κανείς ότι όλη η Ελλάς έπαιρνε φωνή και μιλούσε σε μια γλώσσα εντελώς δική της, μα κατανοητή από όλους.  Πρώτη φορά έβλεπα βασιλιάδες να δακρύζουν.  Δάκρυα όχι γαλαζοαίματα, αλλά γαλανόλευκα.  Και πρώτη φορά είδα τον πρωθυπουργό της σκλαβωμένης Ελλάδος να ανεβαίνει, μετά την παράσταση στο καμαρίνι της Βέμπο για να της σφίξει το χέρι και να της πει αυτά τα λόγια: «Είσαι ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδος! ».

        Όταν η Σοφία Βέμπο ανέβαινε για πρώτη φορά στη σκηνή του πιο ιστορικού ίσως τεμένους της Τέχνης , του Κάρνεγκι Χολ, και ατενίζοντας θαρραλέα τους μεγαλύτερους μουσικοκριτικούς του κόσμου, εκράτησε επί δύο ολόκληρες ώρες το ακροατήριό της μαγνητισμένο κάτω από το ορμητικό ξεχείλισμα του πολυσύνθετου ταλέντου της, προσπαθούσα να δώσω στον εαυτό μου απάντηση στο ερώτημα αν κι αυτή ακόμα η «Θειά Αμερσούδα», το αθυρόστομο λαϊκό τραγουδάκι της Μυτιλήνης, αποτελούσε τέχνη ανώτερη , ικανή να φτάσει και να σταθεί στο κεφαλόσκαλο του Κάρνεγκι Χολ. 

        Την απάντηση μου την έδωσε την άλλη μέρα με την ενθουσιώδη κριτική του στους «Τάιμς» ο κριτικός που μόνο το όνομά του αρκεί για να υποδηλώσει όλο το βάρος της γνώμης του:

Ο Νοέλ Στράους «Ναι, ήταν μεγάλη τέχνη κι ένα μεγαλύτερο τάλαντο από κάθε πλευρά».  Και όπως στο Κάιρο την ώρα της μάχης, έτσι και στη Ν. Υόρκη, ταις στιγμές που ο τόπος μας με τόση αδημονία αναζητεί πια την ειρήνη και την ανόρθωση των ερειπίων του, η Σοφία Βέμπο παραμένει πάντα «Ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδος».

Α. Αγγελόπουλος

 

Η Σοφία Βέμπο που δίδει σήμερα μια συναυλία στο Civic Opera House του Σικάγου, θα εμφανιστεί την προσεχή Παρασκευή 26ην τρέχοντος στο κοινό της Ν. Υόρκης, στις 8:30 μ. μ. στο Carnegie Hall.

(Αρχείο Κατερίνας Κ. Πετρίδου)