Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ - Μέση Ανατολή 1943







 Ο Μίμης Τραϊφόρος (συνεργάτης και μετέπειτα σύζυγος της Βέμπο) στο τελευταίο του βιβλίο «60 χρόνια ποίηση και τραγούδι», αναφερόμενος στο παράθυρο που βρισκόταν στο δωμάτιο της Σοφίας εκεί που τη βρήκε ο θάνατος 4 χρόνια μετά, έγραψε λίγους τρυφερούς στίχους που συγκίνησαν ακόμα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν ο Κάρολος Παπούλιας επισκέφθηκε τη συλλογή μου στο Πολεμικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης.

 
Είν’ ένα παράθυρο…


Είν’ ένα παράθυρο –δυο ζωές το κτίσανε-
είν’ ένα παράθυρο Πατησίων /Στουρνάρα
που οι χαρές μας πάνω του τρυφερά ακουμπήσανε
και εκεί μας χύμηξε της ζωής η αντάρα

Είν’ ένα παράθυρο, μια ζωή ολόκληρη
από μέρες λαμπερές χάρηκε μαζί μας…
κι όταν πια τσακίσαμε γέροντες κι απόκληροι
πίσω από το τζάμι του κούρνιασ’ η ζωή μας


Είν’ ένα παράθυρο –πόσος χρόνος πέρασε-
που η μορφή σου η γελαστή πια δεν ξεπροβαίνει
είν’ ένα παράθυρο που μαζί μας γέρασε
και μια θλίψη απέραντη λες και το βαραίνει


Είν’ ένα παράθυρο που όταν τ’ αντικρίζουνε
τα θλιμμένα μάτια μου πάει το κλάμα βρύση
είν’ ένα παράθυρο που όταν το σφαλίζουνε
γίνεται στα μάτια μου, Τάφος που έχει κλείσει

Αθήνα 1982